Paul Hermans 1898-1972, geboren en overleden te Hasselt (B).
Eerste opleiding (1912) aan de Stedelijke Academie van Tekenkunde te Hasselt olv Lucien Nolens.
Schreef zich in aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Brussel (1919-23).
Naast een klassieke kunstopleiding volgde hij aan de “Université Libre de Bruxelles” andere
disciplines zoals o.a. algemene- en kunstgeschiedenis, heraldiek en egyptologie, anatomie en
biologie.
Na zijn legerdienst vestigde hij zich te Brussel.
Kreeg in 1924 een reisbeurs naar Italië. Hij maakte er verschillende schetsen en tekeningen.
Vanaf 1925 maakte hij van de kunst zijn broodwinning.
Kreeg van de Limburgse overheid de opdracht kostums en praalwagens te ontwerpen voor de optocht in
Brussel, naar aanleiding van het eeuwfeest van België (1930)
In de periode 1930-35 kwam hij onder de invloed van de Vlaamse expressionisten (Saverys, Permeke, De
Smet). Deze vormgeving kende weinig succes en Hermans keerde terug naar zijn vroegere stijl.
Hij ontdekte tijdens een studiereis naar Amsterdam (1932) de werken van de Nederlander Hendrik
Breitner. Tijdens deze periode maakte hij enkele haven- en stadsgezichten geinspireerd door de
impressionistische trekken van Breitner.
In de periode 1932-34 nam hij deel aan tentoonstellingen in Venetië, Kopenhagen en in eigen land
Antwerpen, Hasselt, Verviers en Brussel.
Ontwierp in 1935, 23 grote panelen voor het paleis van de provincie Brabant op de
wereldtentoonstelling van Brussel.
In 1937 nam hij deel aan een tentoonstelling van de Kunstkring "Heecrabbers" in het Hooghuis te
Hasselt met o.a. de werken "Avond te Volendam", "Amsterdam" en "Dordrecht".
Hij onderhield steeds contacten met de kunstenaars in Parijs.
Keerde vanaf 1941 definitief terug naar Hasselt. Hij was echter steeds Hasselaar gebleven tijdens
zijn verblijf in Brussel.
Kunstkring Pro Arte organiseerde in '46 een tentoonstelling met werken van Wellens, Jac Douven,
Maclot, Wallaert, Van Doren en ook Paul Hermans. Datzelfde jaar, nl van 24 december '46 tot 2
januari 47 was er een expositie "Paul Hermans" in het Hooghuis te Hasselt.
Hij verzorgde zijn zieke moeder (gestorven in '56) en schilderde weinig.
Eind '56 volgde een retrospectieve tentoonstelling in de zaal "Onder de Toren" te Hasselt.
Tijdens een reis naar Portugal (1957) schilderde hij verschillende landschappen gekenmerkt door het
felle zuiderse licht.
Op de wereldtentoonstelling te Brussel in 1958 exposeerde Hermans in "Het Limburgs Huis".
In 1961 stelde hij tentoon op de tentoonstelling "Paul Hermans en Nieuwe leden van de Tongerse
Kunstkring" in het Gallo-Romeins Museum.
Hij nam in 1972 ook deel aan de tentoonstelling "Moderne Kunst in Limburgse verrzamelingen" in het
Begijnhof te Hasselt.
Kreeg begin '72 de Provinciale Prijs voor Schone Kunsten.
Op 24 februari 72 werd hij in het ziekenhuis opgenomen en stierf er op 20 maart.
Na zijn overlijden volgde in de Bank van Brussel te Hasselt in 1973 een Retrospectieve
tentoonstelling. Werken van hem waren ook te zien op de tentoonstelling "10 jaar Hasseltse
kunstenaars" naar aanleiding van 750 jaar Stad Hasselt (1982). Naar aanleiding van de honderste
verjaardag van de geboorte van Paul Hermans in 1998 werd in het Stedelijk museum
Stellingwerf-Waerdenhoff een tentoonstelling georganiseerd.
Eind september 2008 werd in Hasselt een “veertiendaagse Paul Hermans” georganiseerd met
tentoonstellingen in het Ontmoetingscentrum Poincaré en Art Galery bij verzamelaar Pierre Moesen.
Tevens was er een etalagewandeling langs een 20-tal handelszaken die werk van Hermans
tentoonstelden.
Paul Hermans maakte naast landschappen ook verschillende portretten, enkele stillevens,
stadgezichten en naakten. Naast olieverf werken maakte hij ook aquarellen, etsen, tekeningen en
houtsneden.
Werk van hem bevindt zich o.a. in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten van Antwerpen
